Ogród przykryła już śnieżnobiała kołderka. Poduszkowate iglaki, pokryte grubą warstwą puchu, sprawiają, że zrobiło się naprawdę przytulnie jak w olbrzymiej, sypialnianej komnacie. Rosną stosunkowo powoli, tworzą miękkie, miłe dla oka formy, a ich zimozielone pędy zdobią ogród przez cały rok. Poznajmy je lepiej.
POKRÓJ PODUSZKOWATY
To poprawne, wcale nie nazbyt pieszczotliwe określenie na pokrój: rozłożysty, spłaszczony, półkulisty, prawie kulisty, płaskokulisty, zaokrąglony, krzaczasty, gniazdowy.
Każdy z grubsza wie, jak wygląda poduszka. Niektóre z krzewów o tym pokroju wyglądają zatem jak poduszki świeżo poprawione i puszyste, a niektóre jakby przed chwilą wstał z nich gruby kot.
Ich forma może być regularna lub bardziej swobodna, mogą być zbite, gęste lub lekko ażurowe. Wszystko zależy od ułożenia pędów oraz tego, czy są wyprostowane, ukośne czy ułożone horyzontalnie.
Decydującym o poduszkowatości krzewu jest aspekt braku wyraźnego przewodnika (głównego, pionowego pędu) lub jego redukcji do wysokości pędów bocznych – kto by chciał usiąść na poduszce z kołkiem?
Dlaczego te iglaki wyglądają jak poduszki?
Poduszkowaty pokrój to idealne rozwiązanie, gdy roślina musi dać sobie radę w trudnym terenie. Rozrastanie się na szerokość – zamiast na wysokość – redukuje ryzyko uszkodzeń i wyłamań pędów np. przez silny wiatr lub ciężar śniegowej okrywy.
W naturze poduszkowate krzewy spotkamy na wrzosowiskach i w terenach górskich.
W ogrodach stosowane są na skarpach, alpinariach i ogrodach japońskich, gdzie ich naturalnie łagodne pokroje są jedynie podkreślane subtelnym cięciem formującym.
W mieście ze względu na wysoką tolerancję i wspomnianą odporność poduszkowate iglaki zobaczymy coraz częściej np. na rondach w towarzystwie odpornych i równie mało wymagających traw, berberysów i okrywowych róż.
8 PODUSZKOWATYCH IGLAKÓW
Iglaki poduszkowate to karłowate odmiany gatunków świerków, sosen czy jałowców. Ale nie tylko.
Oto 8 ciekawych poduszaków (poduszka+iglak=poduszak):
#1 Świerk pospolity /Picea abies/ 'Nidiformis’
Najczęściej spotykana karłowata odmiana świerka. Młode okazy mają charakterystyczne gniazdko pośrodku, które z wiekiem wyrównuje się i tworzy poduchę o wysokości prawie 0,5 metra i średnicy 1m. Igły są krótkie, jasnozielone, delikatne. Toleruje każde podłoże. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu.
#2 Świerk czarny /Picea mariana/ 'Nana’
Krótkoigielny, srebrzysty poduszak o wymiarach 0,3 wysokości i niecały metr średnicy. Pędy o wyrównanej długości wyrastają równomiernie, tworząc niemal idealną czuprynę. Tolerancyjny odnośnie podłoża i nasłonecznienia, w cieniu łysieje.
#3 Jałowiec Pfitzera /Juniperus xpfitzeriana/ 'Blue and Gold’
Wymiary 0,8/1m osiąga stosunkowo powoli. Błękitnawe i złociste pędy wyrastają dość chaotycznie, przez co krzew wprowadza dużo dynamiki wszędzie tam, gdzie go posadzimy. A będzie rósł praktycznie wszędzie, oprócz głębokiego cienia.
#4 Jałowiec sabiński /J. sabina/ 'Glauca’
Krzew ten mocno rozrasta się na boki, docelowo osiągając gabaryty 0,5m przy trzykrotnie większej średnicy (1,5m). Roślina tolerancyjna, bardzo odporna. Zimą błękitnawe pędy rudzieją – to naturalne.
#5 Sosna karłowa /Pinus pumila/ 'Glauca’
Srebrzysta sosnowa chmurka sięgająca do kolan i rozpostarta na szerokośc ok. 1m. Pięcioigielne, niebieskawe kępki gęsto osadzone na pędach nadają roślinie lekkości i niepowtarzalnego uroku. Może rosnąć na jałowej patelni, skalistych rabatach i wrzosowiskach.
#6 Cis pospolity /Taxus baccata/ 'Summergold’
Całkiem spora cisowa poducha (0,8x1m) najpiękniej złocieje w pełnym słońcu. Pędy nasadzone są ukośnie, przez co krzew wygląda jak wytryskująca z gruntu mała fontanna. Najlepiej rozwija się na glebach żyznych, wilgotnych.
#7 Żywotnikowiec japoński /Thujopsis dolabrata/ 'Nana’
Wielbiciel cienia, w którym emanuje świeżą, lekko neonową zielenią delikatnych, misternych, lśniących pędów. Rośnie powoli, tworząc poduchę o wymiarach 30cm wysokości i 50cm szerokości. Dobrze sadzić je w grupach po kilka, kilkanaście sztuk na stanowiskach osłoniętych, wilgotnych, lecz bez zastoin wody w okresie zimowym.
#8 Choina kanadyjska /Tsuga canadensis/ 'Jeddeloh’
Piękna, drobnoigielna poducha, osiągająca po 10 latach imponujące ;), półmetrowe gabaryty, przy czym zawsze jest szersza niż wyższa. Rośnie tak wolno, ponieważ rośnie starannie: powie to każdy, który zobaczy promieniście rozchodzące się, gęste i równe pędy, utkane z delikatnych, idealnie zielonych, krótkich igieł. Może rosnąć w pełnym słońcu i głębokim cieniu. Idealna do ogrodów naturalistycznych, leśnych, skalnych i na wrzosowiska (gleby żyzne, wilgotne).
Czy poduszkowate iglaki można uprawiać w pojemnikach na balkonie czy tarasie?
Tak. Ze względu na niewielkie gabaryty poduszkowate iglaste krzewy można uprawiać w odpowiednio dużych pojemnikach z obowiązkową warstwą drenażu na dnie i odpływem. Będą idealną, zimozieloną bazą dla sezonowo urozmaicanej kompozycji.
